17 September 2020 Per september 2020 plaatsen we geen krantenreacties meer op deze plek. We hebben de reizen van Antarin samengevoegd met ons moederbedrijf Indotracks en alle krantenreacties worden nu hier geplaatst
fkdhgadkjrogiljavoejrgiovsrin dubftinokurbjdnflsiv`o;beilvwdjrkui vjurlna kempnw;cnokoprlw3kbevhtdbfilcwkBJVES
Het Gunung Padang Mysterie Veel ouder dan de Borubudur, die is ‘slechts’ 1200 jaar oud en ouder dan de Pyramides (4500 jaar oud). Ongeveer 10.000 jaar oud wordt de megalithische vindplaats Gudung Padang te West Java ingeschat. Een team van deskundigen kwam in 2012 met de stelling dat de bovenste plek/laag dateert uit 4500 BC en dat er onder de grond ruimtes zijn die dateren uit 10.000 BC. Dit alles door koolstofdatering vastgesteld en met hulp van buitenlandse onderzoekers. Hoe het ook zij, een en ander moet nog wel bevestigd worden en nader onderzocht want er zijn nog veel vragen. Duidelijk is dat het hier een bijzondere plek betreft en dat kun je bijna voelen als je er rond loopt, hier is een beschaving geweest die misschien al meer kon dan elders op de wereld. De locatie van de heilige plek is op een van de vele bergtoppen in het Sundanese landschap, op bijna 900 meter boven de zeespiegel. Pas in 1979 is de vindplaats weer ‘terug’ gevonden door een aantal lokale boeren. Daarvoor was het al bekend, maar was er geen aandacht voor. In 1891 wordt reeds melding gemaakt van deze locatie in het boek ‘Oudheden van Java’(Landsdrukkerij 1891, Verbeek). Onder het kopje ‘Goenoeng Padang’ wordt het volgende geschreven: Op den bergtop Goenoeng Padang, nabij Goenoeng Mélati, eene opeenvolging van 4 terrassen, door trappen van ruwe steenen verbonden, met ruwe platte steenen bevloerd en met talrijke scherpe en zuilvórmige rechtopstaande andesietsteenen versierd. Op ieder terras een heuveltje, waarschijnlijk een graf, met steenen omzet en bedekt, en van boven met 2 spitse steenen voorzien. In 1890 door den heer De Corte bezocht. De belangstelling voor deze locatie is inmiddels terug, helemaal sinds de vorige president van Indonesië (Susilo Bambang Yudhoyono) in 2014 de plek met een bezoek vereerde, er is niemand meer in Indonesië die niet gehoord heeft van Situs Gunung Padang. De vragen die nog wel eensluidend beantwoord moeten worden zijn: wat is de precieze ouderdom van het bouwwerk, welke vorm had zij (een Pyramide wordt gesteld) , wat was de functie van de plek (vermoed wordt een begraafplaats), waarom werden de stenen bewerkt als menhirs (veel 5 hoekig en 6 hoekige langwerpige stenen) en met welk gereedschap werden de stenen bewerkt. Hoe de definitieve uitslag ook gaat uitpakken, voorlopig is het een zeer bijzondere plek in een prachtig bergachtig landschap tussen theeplantages. Nu sinds kort ook de trein Bogor-Sukabumi-Cianjur weer operationeel is en er uitgestapt kan worden bij de halte Lampegan is een excursie goed haalbaar. Van station Lampegan nog 8 kilometer lopen of een brommertaxi nemen. Entree een kwartje, gidsen aanwezig maar niet Engelstalig. Excusies mogelijk vanuit Kampoeng Padi Resort te Sukabumi, inclusief treintickets, vervoer, brommertaxi en gids ter plekke. Nadere informatie over de treinschema’s en overnachtingsmogelijkheden: www.antarin.net, info@antarin.net Peter Moerbeek, 2015
14 September 2014Selamat malam Peter en Emile, Jullie zijn ons net voor met mailen…. Ik wilde jullie namelijk laten weten dat we echt een hele gave reis naar Bali gehad hebben. Het rondje wat jullie uitgestippeld hebben vonden we echt leuk. En Tess en ik (mama) waren toch blij dat we in Munduk maar 1 nachtje waren (in de berghut). Prachtig gewandeld naar de watervallen daar. In het open huis in Padangbai waren we twee nachten en op 1 van de dagen zagen we echt de apen in de tuin! De taxichauffeurs waren steeds op de afgesproken tijd aanwezig om ons weer te verkassen. Kortom, we hebben het echt naar onze zin gehad. Terima kasih voor het goede regelen van alles. Mochten we nog meer van Indonesië willen zullen we zeker aan jullie denken. Groeten, Martin, Marijke, Tess en Glenn
Beste Peter en Emile, We zijn weer veilig gerepatrieerd na een mooie strafexpeditie van drie weken Java. Het weer was aangenaam, met de drukte viel het reuze mee, we kwamen niet meer dan drie Hollanders tegen en er was zeker wel het een en ander te zien. Een goede reden om bij het ochtendschot op te staan en met de meegebrachte vouwfiets een uurtje de steden te verkennen. Eenrichtingsverkeer is soms wat lastig en tegelijk kaart lezen en het ontbreken van straatnaambordjes met de Nederlandse straatnamen en het niet kennen van de weg maakten het soms wat lastig ofwel een ”uitdaging” zoals Amerikanen dat noemen. Automobilisten en brommers waren heel voorkomend en lieten me alle ruimte. Slechts een keer over de kop door kuil, nattigheid en donker en tegen het verkeer in op de autoweg te Lawang, maar Allah was met mij. Mijn broer en schoonzusje die wat flinker zijn en meer van stappen houden, hebben met veel plezier de stadswandelingen uit de Gids in Jakarta kota en Menteng gemaakt. Twee ondernemingen van de grootvader van mijn schoonzus hebben we teruggevonden, nu staats-kebons. Kantoor van mijn grootvader Jl Gula, Surabaya, stond in redelijke staat op ons te wachten. Het graf van mijn overgrootvader op Peneleh werd nog liefdevol bewoond met een slaapbank, baldakijn, drooglijnen met wasgoed. Op zeven OGS-erevelden hebben we vele bekenden een saluut gebracht. Op drie Indonesische erevelden betuigden we respect aan de nationale helden. Twee treinritten over het spoor waaraan mijn overgrootvader voor 1895 had mee helpen bouwen in de Preanger en de Oosthoek waren ook de moeite waard, helaas geen gammele treinen met houten banken, maar steriele polar-express, koude ac. De chauffeurs Gatot en Ostik waren prima. Ze weten nu ook Nongkojajar, Selecta, Sukarno’s ouderlijk huis te Blitar, kampung Afikan te Purworejo, het weeshuis van Pa van der Steur, het meer van Sarangan, fort Willem II te Ungaran, en de plantentuinen van Purwodadi en Cibodas te vinden. We reden over de Suramadu brug naar Bangkalan, Madura, een braaf ritje waarvan Gatot wist te melden dat die griezelige Madurezen ons met stenen zouden nagooien. Maar dat was ons niet gegund, een minpuntje voor Antarin dus, en ook al geen aardbeving of asregen. De tocht per eigen Bluebirdtaxi vanuit Jakarta naar Banten, Serang, Rangkasbitung, 6:30 van huis, ging heel soepel, alleen terug file in the Big Durian. Banten, fort, moskeetoren en kratonruïnes, echt de moeite waard, Rangkas meer om het afgestreept te hebben. Hotel Niagara, Lawang, wel een belevenis, mooie Jugendstil, grote kamers, geen up-to-date comfort, geen restaurant, maar voor de pretentieloze liefhebbers zoals wij, ondanks de nachtelijke no-show van de in de gidsboekjes gedocumenteerde ghost, wel een belevenis. En dat geldt ook voor Candi Baru te Semarang, mooie locatie, stijlzuiver maar Spartaans comfort, het schuin ertegenover gelegen restaurant Rinjani View, Jl Rinjani 12, http://rinjaniview.com/about/ heeft een prachtig uitzicht. Rumahkoe in Solo het mooiste hotel. Cirebon ook goede tip, weer drie kratons erbij, hotel Santika, groot comfort, goede ligging, beetje steriel. De rit van Malabar Mess naar Bogor en dan nog es Hester Basuki vond ik te lang, aankomst 21 uur, maar broer en schoonzus vonden HB zeker wel de omweg waard. Wat een lieve gastheren/dames. En rijden van Bogor naar Rangkas en Banten had wel gekund, al vonden de chauffeurs het daar eng. Stovia-museum Jakarta, ook * en eten bij Kunstkring en Dapur Baba. Taman Fatahilah by night helaas gemist door de stortregen. Nu nog even de foto’s inplakken… Al met al een hele plezierige reis die alleszins aan de verwachtingen voldeed, alle lof voor de reisagenten en de plezierige ontvangst op het Mariotteplein. Alleen begrijp ik niet waar jullie het van doen en dat wil ik ook niet weten, maar voor de autohuur van € 75 zou ik ook wel € 85 of meer betaald hebben. Met vriendelijke groet, Hans Hoogenraad