E. Riphagen, Achter de eeuwige glimlach Verschenen bij Conserve, 2014

Luisteren is een levenskunst van ons allemaal, zegt de schrijfster. Het interessant kunnen noteren is ook een kunst en zij slaagt daar wel in. Maar liefst honderd verhaaltjes van Indonesiërs worden opgetekend en deze geven daarmee een achtergrondbeeld van Indonesië welke je niet haalt uit de reguliere reisboeken. Veel van de verhalen hebben een religieuze setting, niet verwonderlijk want de schrijfster is theologe en om die reden kent zij het land goed. Na lezing bekroop mij maar 1 vraag: zijn er geen Indonesiërs die gewoon zomaar gelukkig zijn en niet zo’n heftige achtergrond hebben als de meesten van de geïnterviewden? De zwarte foto’s doen het boek geen goed, ik vraag me zelfs af of de foto’s wel nodig zijn, het gaat om de verhalen immers. Maak dan het boek 2 euro duurder en doe er mooie kleurenfoto’s bij zou ik zeggen; Indonesië is kleur, zwart wit is het er nergens.

Peter Moerbeek